τσαμπουκαλίδικος

-η, -ο, Ν

1. μάγκικος, ζόρικος

2. (το ουδ. στον πληθ. ως ουσ.) τα τσαμπουκαλίδικα

είδος συνθηματικής διαλέκτου τών ανθρώπων τού υποκόσμου.

[ΕΤΥΜΟΛ. < τσαμπουκαλής + κατάλ. -ίδικος (πρβλ. μερακλ-ίδικος, μπελαλ-ίδικος)].